Symptomen van slapeloosheid versterken het negatieve effect van ADHD-symptomen op de psychische gezondheid en productiviteit van volwassenen, blijkt uit nieuw onderzoek onder andere het Trimbos-instituut. Zowel bij de screening van cliënten als bij de behandeling zou daarom meer aandacht moeten zijn voor deze wisselwerking tussen ADHD en slapeloosheid.

Slapeloosheid bij volwassenen

Dat volwassenen met ADHD vaak last hebben van slapeloosheid (insomnia) was al bekend. Het verdiepende onderzoek  bij volwassenen en ouderen richtte zich op de effecten van het tegelijkertijd vóórkomen van symptomen van ADHD en slapeloosheid. Slapeloosheid bleek het negatieve effect van ADHD-symptomen op de psychische gezondheid en productiviteit van volwassenen te versterken. Dit gold voor beide typen ADHD-symptomen, namelijk aandachtstekort en hyperactiviteit. Dit kon niet verklaard worden door de aanwezigheid van andere psychische aandoeningen.

ADHD en slapeloosheid: een negatieve combinatie

Eerder onderzoek liet al zien dat ADHD en slapeloosheid allebei samenhangen met verminderde psychische gezondheid en een lagere productiviteit. Vaak werd echter geen rekening gehouden met de invloed van andere psychische aandoeningen. De huidige studie laat zien dat deze negatieve gevolgen sterker zijn als ADHD en slapeloosheid samen voorkomen, zelfs wanneer er gecorrigeerd wordt voor een breed scala aan andere psychische aandoeningen.

Achtergrond onderzoek

In het onderzoek werd gebruik gemaakt van gegevens van de studie NEMESIS-2 (Netherlands Mental Health Survey and Incidence Study-2, een grootschalige studie uitgevoerd door het Trimbos-instituut naar de psychische gezondheid van de algemene volwassen bevolking. Voor dit onderzoek is gebruik gemaakt van alle gegevens van de 4618 deelnemers die aan de derde meting van deze studie deelnamen. In een mondeling gesprek werden ADHD-symptomen bepaald met een gevalideerde screener over aandachtstekort en hyperactiviteit (Adult ADHD Self-Report Scale (ASRS) Screener) en symptomen van slapeloosheid met de gevalideerde Insomnia Rating Scale (IRS).

Het volledige artikel is gepubliceerd in Psychological Medicine, 2020