“Ik denk niet dat er sprake is van autisme.” Vertelde de praktijkondersteuner me nadat hij de vragen van een dubieuze vragenlijst had opgedreund. De vragen gingen over of ik vrienden heb, ik makkelijk oogcontact maak, ik snap hoe emoties werken en of ik van iemands gezicht kan aflezen hoe iemand zich voelt (na het maken van allerlei gekke grimassen). 

Ik voelde me gekwetst en onbegrepen door het stereotyperende beeld dat werd geschetst over Autisme. Gelukkig heb ik heb ik aangedrongen tóch een doorverwijzing te willen. En 3x raden wat er uit het Autisme onderzoek kwam… 

Ik heb vrienden, maak oogcontact en heb geleerd hoe emoties werken. Ik vind het leuk om met mensen te werken en spreek graag voor een groep. Maar ik ga dagdelen naar feestjes, ben snel overprikkeld én onderprikkeld, merk subtiele signalen niet altijd even goed op, moet huilen als ik gefrustreerd raak, overanalyseer sociale interacties en ik lig regelmatig om 21.00 uur (of eerder) in bed omdat ik overwhelmed ben geraakt door de prikkels van alledag. En dat is slechts het topje van de ijsberg. 

Als ik mensen vertel dat ik ADHD heb kijkt niemand echt gek op. Vertel ik echter dat ik onlangs ben gediagnostiseerd met Autisme vertrekt menig wenkbrauw richting het voorhoofd. De jarenlange gevoelens van onbegrip en frustratie door het gevoel niet begrepen te worden heeft ervoor gezorgd dat ik een angststoornis ben gaan ontwikkelen met als eindstation een jarenlange burn-out. 

Ik zette na jarenlange mentale ellende in 2022 mijn studie stop. Ik besloot voor mijzelf te kiezen. Nu ben ik trotse mede-eigenaar van Silver Linings Hondentraining. Een bedrijf waar we niet doen aan regeltjes maar waar creativiteit, plezier maken, mentale fitheid en vindingrijkheid de boventoon voeren. 

Mijn diagnoses hebben gezorgd voor rust en zelfcompassie. Het heeft gemaakt dat ik me heb kunnen omringen met mensen die mij leuk vinden om wie ik ben, ondanks mijn gebruiksaanwijzing. Het maakt dat ik veel gedoseerder kan leven en mijn eigen grenzen beter aanvoel en respecteer. 

Laat niemand je wijsmaken dat het ‘maar een labeltje’ is. Het is keihard werken. Maar vergeet ook niet dat je een diagnose hèbt en geen diagnose bènt. Erken je struggles, maar het hebben van een z.g.n. beperking hoeft niet te betekenen dat je beperkt hoeft te leven. Je kunt altijd overal het maximale uithalen. Ook als dat betekent dat je dingen net even iets anders doet. 

Heb lief.

Luister naar je intuïtie.

Wees lief voor jezelf.

Volg je hart. 

Liefs, Leah