Er wordt steeds minder gepest op de Nederlandse scholen. Toch is er nog geen reden om achterover te leunen, want elk kind dat gepest wordt is er een te veel. Pesten heeft enorme consequenties, zowel voor de korte als de lange termijn.

Week tegen het pesten

De week van het pesten begon afgelopen maandag met goed nieuws: er wordt minder gepest op scholen. Het ministerie van Onderwijs maakte afgelopen maandag de meest recente cijfers van de landelijke veiligheidsmonitor bekend en die lieten zien dat vooral op middelbare scholen steeds minder gepest wordt. In 2014 werd nog 11% gepest, in 2016 was dat percentage gedaald naar 8% en in 2018 zegt nog maar 5% van de leerlingen gepest te worden. Op de basisscholen is dat nog 10%. Dat percentage verschilt nauwelijks van de 11% van 2016. Minister Slob complimenteerde de scholen en leraren die zich de afgelopen jaren keihard hebben ingespannen om het aantal pesterijen terug te dringen. Tegelijkertijd waarschuwde hij ervoor dat de aandacht voor het thema niet mag verslappen.

Impact enorm

Als dokter Bosman zijn we het hiermee roerend eens. De impact op kinderen – en volwassenen – die gepest worden is enorm. Gepeste kinderen kunnen somber en angstig worden. Ze hebben vaak last van schaamte, slaapproblemen, bedplassen, lichamelijke klachten, zoals buikpijn, en ze halen minder goede resultaten op school. Sommige kinderen willen helemaal niet meer naar school en raken zelfs in een sociaal isolement. Soms zijn de problemen blijvend. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat volwassenen die als kind gepest zijn, een grotere kans hebben op depressie, angst en zelfs vaker zelfmoord plegen dan volwassenen die niet gepest zijn.

Ook aandacht voor pesters

Overigens zou het goed zijn om naast aandacht voor de slachtoffers van pesten, ook aandacht aan de pesters te schenken, al is dat gevoelsmatig wellicht wat lastiger. We weten uit onderzoek namelijk dat ook pesters te maken kunnen krijgen met negatieve consequenties, al zijn die van een heel andere aard dan bij mensen die gepest zijn. Pesters blijken vaker te spijbelen en vaker verslaafd te raken. Op lange termijn zien we dat pesters te maken krijgen met antisociaal gedrag en geweld. En dat zijn zaken waar we wil de maatschappij en de mensen zelf ook tegen willen beschermen.