Zo’n anderhalf jaar geleden heb ik de diagnose autisme gekregen en ben ik veel bezig geweest met
wat dit voor mij betekent. Het stereotype van een jongetje dat gek is op treinen is te eenzijdig en
ook als volwassen vrouw kan je gewoon autistisch zijn.
Sommige mensen vinden die diagnose bij mij maar raar, want ik ben altijd zo vrolijk en sociaal, toch?
Inmiddels weet ik dat sociaal doen mij veel meer energie kost dan andere mensen en dat ik hierbij
vaak nog een masker op heb. Ik moet goed op mijn grenzen letten om mijn leven in evenwicht te
houden. Soms worstel ik nog met het accepteren dat ik dingen op een ander tempo doe dan mijn
leeftijdsgenoten.
Maar door de juiste mensen om je heen, is het ook om te draaien in iets positiefs. Ik heb leuke
hobbys waar ik veel tijd in stop. Zo houd ik van tekenen en heb ik naast mijn kantoorbaan een
webshop waar ik mijn eigen werk verkoop. Hier kan ik uren mee bezig zijn. Ik probeer mezelf te
omringen met mensen met dezelfde interesses zodat ik daar juist energie uit kan halen. Zowel mijn
vrienden als mijn familie ben ik erg dankbaar en zonder hen zou ik niet mezelf kunnen zijn.
Cliënt Autisme Kenniscentrum, naam bekend bij de redactie