Het passend onderwijs voldoet niet aan de verwachtingen, maar dat ligt niet aan de inzet van leerkrachten, vindt Tirtsa Ehrlich, GZ-psycholoog bij Dokter Bosman. Ze pleit voor meer steun voor docenten en meer gesprekken.

Op elke school een psycholoog

Onlangs schreef psycholoog Steven Pont een stevig betoog over passend onderwijs. Er zou op elke school een psycholoog aanwezig moeten zijn, schreef Pont, want leerkrachten doen een kind met ADHD of autisme er niet ‘even naast’. Een leerkracht reageerde vervolgens op de woorden van Pont in de Volkskrant: “Als leraren willen we met hart en ziel dat passend onderwijs een succes wordt. Het enige wat we nodig hebben om dat te doen, is een reële werksituatie.”

Zorgleerlingen

De reactie verwoordt perfect wat ik dagelijks in de praktijk zie: de leerkrachten doen hun stinkende best om passend onderwijs te laten slagen. Ze werken in het onderwijs omdat ze een passie hebben en willen er met ‘hart en ziel’ voor alle kinderen zijn. Ze krijgen alleen niet de middelen om dat te doen. Het komt er vaak op neer dat de leerkracht alle zorgleerlingen in een klas ‘er maar bij moet doen’, alsof het niets is.

Dokter Bosman Amsterdam

Vanuit onze locatie in Amsterdam investeren we graag in goed contact met scholen. We ondersteunen leerlingen met ADHD en daarbij is belangrijk om zowel ouders als leerkrachten te spreken. We lichten de diagnose toe tijdens een ‘ rondetafelgesprek’ en denken mee over hoe je onderwijs passend kunt maken voor het kind. Ik ben tijdens deze gesprekken vaak geraakt door de enorme betrokkenheid van de docenten. Het is ontroerend om te merken dat iedereen echt het beste wil voor het kind. Leerkrachten staan voor de klas omdat ze echt vol gáán voor kinderen.

Naar de scholen toe

Pont heeft gelijk als hij zegt dat op elke school een psycholoog zou moeten zijn, maar vooralsnog is dat niet haalbaar. Ik zou leerkrachten graag een cursus geven zodat ze beter toegerust zijn om passend onderwijs uit te voeren, maar ook daar is geen ruimte en geld voor. Wat wél haalbaar is, is dat we vanuit de GGZ-instellingen meer naar scholen toe gaan, om ze zo meer te betrekken bij een behandeling en ze adviezen te geven over hoe ze de extra aandacht voor zorgleerlingen kunnen integreren in de normale lessen.

Meerwaarde

Het heeft echt meerwaarde om met elkaar rond de tafel te zitten. Als je alleen naar de ouders luistert, krijg je soms de indruk dat een leerkracht zijn werk niet goed doet. In een gezamenlijk gesprek blijkt dan het tegendeel. De ouders zien dan in dat de school óók wil dat het goed gaat met het kind.

In gesprek blijven

Onlangs zei een vader tegen mij dat hij graag wilde dat zijn kind ook direct medicatie voor zijn ADHD-klachten kreeg, voor zijn eigen welzijn. Hij was bang dat de leerkracht zo’n druktemaker er niet ook nog eens bij kon hebben. In het ronde tafel gesprek bleek echter dat de leerkracht heel graag eerst met mijn adviezen aan de slag wilde gaan. Ze zei letterlijk: “Medicatie hoef je voor ons écht niet te starten hoor”. Dit zei ze ondanks haar hoge werkdruk. Het passend onderwijs moet op de schop. Maar voordat het zover is, moeten we vooral met ouders en leerkrachten samen om de tafel.

Tirtsa Ehrlich is GZ-psycholoog bij Dokter Bosman Amsterdam in het Kind- en Jeugdteam. Dokter Bosman Amsterdam is gespecialiseerd in ADHD en ASS. Naast haar werk als GZ-psycholoog heeft Tirtsa meerdere kinderboeken geschreven over AD(H)D en psycho-educatie groepen ontwikkeld voor kinderen met AD(H)D.