Het overlijden van een dierbare is vaak een schokkende en levensveranderende ervaring. Onderzoek naar psychische klachten bij nabestaanden richt zich meestal op een van de volgende drie psychische stoornissen: de persisterende complexe rouwstoornis, de posttraumatische stressstoornis, en depressie. De samenhang tussen symptomen van deze drie psychische stoornissen in individuen is nog weinig onderzocht, en vormt het onderwerp van het proefschrift van Manik Djelantik.
Onderzoek
Uit haar onderzoek komt naar voren dat bijna de helft (49%) van de nabestaanden na traumatische verliezen, persisterende complexe rouwstoornis ontwikkelt. Manik: “Dit is vijf keer zoveel als bij nabestaanden na niet-traumatische verliezen. Daarnaast heeft deze populatie meer kans om een combinatie van persisterende complexe rouw en posttraumatische stress te ervaren.”
Behandeling gericht op rouw
65% van de patiënten die zich aanmeldt bij een psychotrauma kliniek en die een overlijden heeft meegemaakt, ervaart persisterende complexe rouw naast posttraumatische stress. Behandeling gericht op rouw, naast posttraumatische stress, kan effectief zijn, zelfs in een vluchtelingen populatie met meerdere post-migratie stressoren. Culturele, sociale en religieuze factoren kunnen invloed hebben op de ontwikkeling van psychopathologie.
Balinese nabestaanden
Als laatste vond Manik verrassend lage prevalentiecijfers voor de persisterende complexe rouwstoornis, posttraumatische stressstoornis en depressieve stoornis onder Balinese nabestaanden van verkeersdoden, vergeleken met andere landen. Manik: “Dit suggereert dat culturele, sociale en religieuze factoren invloed kunnen hebben op de ontwikkeling van psychopathologie.”
Focus op symptomen
Met haar proefschrift heeft de promovenda laten zien dat bij complexe vraagstukken, zoals co-morbiditeit van psychische klachten bij nabestaanden, het nuttiger kan zijn om te focussen op symptomen dan op gehele psychische stoornissen. “Professionals en onderzoekers zouden meer rekening moeten houden met persisterende complexe rouwklachten wanneer zij werken met mensen die trauma en verlies hebben meegemaakt.”
Bron: uu.nl