Kinderen van ouders die getraumatiseerd zijn door bijvoorbeeld een oorlogssituatie, kunnen daar psychische klachten door krijgen, zoals somberheid, angsten en moeite om zich aan mensen te hechten. Ook kan een trauma invloed hebben op de genen van volgende generaties.

Traumatische gebeurtenis

Een traumatische gebeurtenis kan verschillende generaties beïnvloeden. In de eerste plaats komt dat doordat mensen die last hebben van posttraumatische stress soms een andere opvoedstijl hebben. Uit Nederlands onderzoek is bijvoorbeeld gebleken dat ouders met veel posttraumatische stress-symptomen zich minder goed in hun kinderen kunnen inleven. Ze hebben eerder moeite om de behoeftes van hun kind aan te voelen en hierop te reageren. Ook uiten ze zich vaker vijandig naar hun kind. Ze zijn bijvoorbeeld sneller boos en kunnen zelfs de controle verliezen. Daardoor kunnen de kinderen weer allerlei ontwikkelingsproblemen krijgen, zoals angsten en depressie.

Trauma erfelijk

Ook epigenetica speelt mogelijk mee. Epigenetica is het fenomeen waarbij bepaalde omstandigheden invloed hebben op het DNA, het erfelijk materiaal. Bepaalde ervaringen of omstandigheden kunnen ervoor zorgen dat een bepaald gen ‘aan’ of ‘uit’ staat of minder actief is. Epigenetische veranderingen zou je als een soort noodscenario’s kunnen zien, als manieren om je razendsnel aan je omgeving aan te passen.

Oorlogswinter 1944

Na de oorlogswinter van 1944 werden in ons land bijvoorbeeld veel kleine baby’s geboren. Een duidelijk epigenetisch effect: de baby’s pasten zich in de baarmoeder al aan de barre omstandigheden van de Tweede Wereldoorlog aan. Immers, als er weinig te eten is, ben je beter af als je klein bent. Maar toen deze baby’s volwassen waren en zelf kinderen kregen, werden die ook klein geboren. De erbarmelijke omstandigheden van de oorlogswinter werkten blijkbaar twee generaties door.

Aanslagen

Na de aanslagen van 11 september 2001 kregen naar schatting een half miljoen inwoners van New York symptomen van het posttraumatische stress syndroom (PTSS). Een professor uit een lokaal ziekenhuis onderzocht 38 zwangere vrouwen die in of dichtbij het World Trade Center waren toen de aanslagen plaatsvonden.

Ze ontdekte dat de vrouwen die PTSS kregen veel kleinere hoeveelheden van het hormoon cortisol in hun speeksel hadden dan de vrouwen die geen PTSS kregen. De professor wilde vervolgens weten of de vrouwen de stress die ze hadden op hun kinderen doorgaven. En dat bleek inderdaad zo te zijn. De kinderen van de moeders met PTSS vertoonden meer gestrest gedrag bij blootstelling aan stressfactoren. De kinderen hadden de nachtmerrie van hun moeders geërfd. De professor kwam bij een eerder soortgelijk onderzoek onder Holocaustoverlevenden en hun kinderen tot eenzelfde conclusie.

Meer weten?

Heb jij post-traumatische stress en wil je daarover in gesprek met een professional? Neem vrijblijvend contact op met Dokter Bosman. Onze specialisten staan klaar om naar je te luisteren en geven je graag advies. Bel 088 226 76 26 of meld je hier aan.