Sara van Dam-Post is psycholoog en werkt op de locatie voor volwassenen in Doetinchem. Ze gebruikt ondertussen al relatief veel programma’s van Therapieland in haar behandeling, staat zelfs in de top 3 van meest actieve behandelaars, en geeft goede tips vanuit de praktijk. In dit interview vertelt ze je er graag meer over.

Wat zorgt ervoor dat je nummer 2 bent van actiefste behandelaren binnen Dokter Bosman denk je? 
We kregen Therapieland gepresenteerd en het leek me leuk om ernaar te kijken. Degene die het presenteerde was ook enthousiast. Ik ben het toen gaan proberen. Het sluit goed aan als je aan het zoeken bent naar een manier om cliënten aan huiswerk te krijgen, omdat het een heel gestructureerde manier is die ook toegankelijk is vanwege de verschillende manieren van aanbieden van informatie, zoals met filmpjes. Bij sommigen zet ik het meer in uit tijdsbesparing, zoals de uitleg van een EMDR module, en bij sommige cliënten zet ik Therapieland uitgebreider in.

Waar zit de meerwaarde van het werken met Therapieland voor jou in?

Vooral de tijdsbesparing door informatie die cliënten net zo goed thuis met een filmpje kunnen bekijken, zoals bij EMDR-uitleg. Het is een duidelijke module, mensen komen terug zonder vragen, vinden het fijn om te weten wat ze kunnen verwachten en je kunt in de sessie al gauw met de EMDR aan de slag. Dat scheelt toch al gauw een sessie.
Wat ik ook mooi vind is dat ze van de modules hun hele leven nog gebruik kunnen maken, altijd weer kunnen inloggen en terug kunnen naar dat programma van de behandeling. Als een soort verlengstuk van de behandeling, waardoor het afsluiten minder spannend wordt en als preventie van terugval. Ik gebruik het ook echt als toevoeging aan de behandeling. Bijvoorbeeld de sessie ‘de gezonde volwassene’ van het programma schematherapie. Daar grijp ik dan vaker op terug, bijvoorbeeld met de Geheugenkaart die in de bibliotheek van die sessie zit, waarin voorbeelden staan van kernopvattingen. Daarmee bouw ik dan met een cliënt een geheugenkaart die we in de sessie lamineren. Ik vind de documenten in de bibliotheek van programma’s erg toegankelijk om in te vullen en cliënten kunnen ze ook makkelijk vaker gebruiken als ze willen. Het is fijn dat je hiervoor geen papieren hoeft te printen of iets hoeft te uploaden in het portaal, dat het makkelijk klaar te zetten is.
Soms gebruik ik ook stukjes van een module als dat passend is, bijvoorbeeld het onderdeel exposure van de paniekmodule. Die vind ik heel overzichtelijk en toegankelijk. Hij geeft wat informatie en voorbeelden wat mensen goed op weg kan helpen.

Welke nadelen merk je aan het werken met Therapieland?
Een nadeel is dat cliënten soms moeite hebben om de stap te zetten om in te loggen en aan de slag te gaan met Therapieland. Als het er eenmaal in zit gaat het vaak wel, maar het moet wel eerst ‘gaan rollen’. Dat is een wat grotere stap dan wanneer je ze bijvoorbeeld een fysieke registratie opdracht mee geeft die ze ergens in het zicht kunnen neerleggen. Als ik de dag voor een afspraak soms zie dat ze nog niks hebben gedaan, stuur ik ze via Therapieland een berichtje, zodat ze moeten inloggen om het te lezen en alsnog aan de slag gaan. Een ander nadeel is dat er geen app is van Therapieland.

Hoe reageren jouw cliënten op het werken met e-Health?
Ik merk dat cliënten ervoor open staan. Ik heb nog nooit gehoord dat een cliënt zegt ‘nee, dat wil ik niet’. Ik laat het ze ook altijd even zien, zodat ze zien hoe laagdrempelig het is met onder andere filmpjes, en wat ze kunnen verwachten. Soms laat ik ze in de sessie inloggen zodat ze vast zelf kunnen ervaren en bekijken waar iets staat. De variatie van beeldmateriaal en opdrachten vinden ze fijn, het is niet zo saai. De autisme psycho-educatie modules die ik eerder gebruikte, zijn best wel uitgebreide, lange teksten wat mensen wel vaker een worsteling kunnen vinden om doorheen te komen en te begrijpen. Je kan die wel mondeling toelichten, maar toch vind ik de filmpjes en opdrachten in Therapieland dan wat toegankelijker voor cliënten om die informatie op te nemen. Het blijft echter wel zoeken per cliënt wat past, want dat wisselt wel een beetje. Ik merk dat bepaalde cliënten, en met name vrouwen met autisme, soms wat diepgang missen in de module en het wat minder aansluit. Ook de zelfcompassiemodule wordt als heel prettig ervaren. Voor mij is het een fijne soort transdiagnostische module die veel cliënten wel kunnen gebruiken, waardoor je de behandeling wat meer kunt richten op andere dingen terwijl de zelfcompassie module er als het ware naast loopt. Ook bijvoorbeeld emotieregulatie is zo’n thema dat bij veel cliënten op een gegeven moment aan bod komt, wat je als programma (omgaan met emoties) dan mooi naast je lopende behandeling kan inzetten. Waardoor je in de behandeling misschien wat gerichter blijft, maar ook wat tegemoet kan komen aan de wens om daar ook wat aan te doen.

Door Sara

Psycholoog, locatie Doetinchem